Αρθρο στην Καθημερινή Πρωϊνή Εφημερίδα "ΣΗΜΕΡΑ στην Ελλάδα"
Προς την Εφημερίδα «Σήμερα»
Υπόψη κ. Σούρδη
«Τηλεοπτικός ολοκληρωτισμός»
΄Αρθρο
του Γιώργου Ανωμερίτη, βουλευτή ΠΑ.ΣΟ.Κ. Β΄ Αθήνας
Με αφορμή τις διάφορες τηλεοπτικές εισαγγελικού χαρακτήρα εκπομπές, οι οποίες έχουν προκαλέσει βαρύτατες αντιδικίες μεταξύ ακόμα και των ιδιωτικών μέσων ενημέρωσης, έρχεται ξανά στην επικαιρότητα η έννοια του δημοσίου συμφέροντος σε σχέση με εκείνα της αγοράς και η αναγκαία μεταξύ τους ισορροπία, ιδίως όταν θίγονται θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πολιτικών ελευθεριών. Διότι η επικράτηση του ιδιωτικού απέναντι στο δημόσιο, μέσω της αγοράς, μπορεί να οδηγεί στο ίδιο αποτέλεσμα στο οποίο οδηγεί η απόλυτη δημόσια - κρατική εξουσία απέναντι στο ιδιωτικό: στον ολοκληρωτισμό. Στη σημερινή εποχή μάλιστα, όπου η δημοκρατική λειτουργία έχει περιορίσει τους κινδύνους ολοκληρωτισμού του κράτους απέναντι στους πολίτες, η εκκόλαψή του μάλλον διαχέεται από την εξουσία της αγοράς πάνω στους πολίτες - καταναλωτές.
Έχω πολλές φορές υπογραμμίσει ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τη σύγχρονη δημοκρατία προέρχεται από την εμπορευματοποίηση της πολιτικής μέσα από τη διαπλοκή πολιτικών και εκδοτικών συμφερόντων. Αν στη χώρα μας μετά τη μεταπολίτευση πετύχαμε ένα ικανοποιητικό επίπεδο πολιτικής δημοκρατίας δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για το επίπεδο της οικονομικής δημοκρατίας. Και ιδιαίτερα στο επίπεδο της επιβολής συμφερόντων της αγοράς απέναντι στην πολιτική εξουσία και της χρησιμοποίησης της αγοράς, ως ενδιάμεσων για την αύξηση πολιτικής δύναμης. Η ευθύνη πάντως για την τηλεοπτική ασυδοσία ανήκει εξ΄ ολοκλήρου στην πολιτική εξουσία, η οποία στο όνομα της τηλεθέασης μετέτρεψε πολιτικούς και πολίτες σε εμπόρευμα και εμπορικό κέρδος. Τηλεοπτικοί κοινωνικοί εισαγγελείς και εμπορευματοποιημένοι πολιτικοί, οι οποίοι μετράνε το πολιτικό τους μέγεθος στις δημοσκοπήσεις και στα παράθυρα, οδηγούν τη δημοκρατική λειτουργία του τόπου σε έναν αγοραίο ολοκληρωτισμό, του οποίου το θύμα, όπως στις στρατιωτικέςδικτατορικές, είναι ο ανθιστάμενος πολίτης και ο λαός, των οποίων τα δικαιώματα και οι αξίες καταπατώνται. Εκδότες, παραγωγοί και πολιτικοί, έχοντας χτίσει ένα προστατευμένο θεσμικό πλαίσιο αλληλοκάλυψης, χρησιμοποιώντας ως ενδιάμεσους δημοσιογράφους και κομματικούς υπαλλήλους, δημιούργησαν στον τόπο μια απαράδεκτη κοινωνική ανηθικότητα με θύμα τους δημοκρατικούς θεσμούς, τις ελευθερίες, τα ατομικά δικαιώματα των ελλήνων πολιτών. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο προκαλεί μειδιάματα η πρωτοβουλία του πρωθυπουργού για μια ακόμα συνταγματική αναθεώρηση. Διότι όλοι γνωρίζουμε ότι για το κράτος της διαπλοκής δεν φταίει σε τίποτε το ελληνικό σύνταγμα, του οποίου 80 άρθρα προσφάτως αναθεωρήσαμε (2001), αλλά οι εφαρμοστικοί νόμοι και οι θεσμοί που διαμορφώσαμε. Κλασσικό παράδειγμα που συνήθως φέρνω, αποτελεί το μέγεθος της εκλογικής περιφέρειας της Β΄ Αθηνών, στην οποία εκλέγομαι βουλευτής. Μια χαοτική περιφέρεια με 42 έδρες, 47 Δήμους, 1,5 εκατ. ψηφοφόρους και 3 εκατ. κατοίκους! Μια περιφέρεια στην οποία παρά τις συνταγματικές διατάξεις, η επαφή πολίτη και πολιτικού, απαιτεί χρησιμοποίηση ποικίλων ενδιάμεσων και νόμιμο έστω μεγάλου μεγέθους πολιτικό χρήμα. Μια εκλογική περιοχή στην οποία τηλεοπτικοί εισαγγελείς και διαπλεκόμενοι πολιτικοί, αναδεικνύονται πρωταθλητές της άρνησης της δημοκρατικής μας λειτουργίας.
Αυτός είναι και ο λόγος, για τον οποίο τιμώ και στηρίζω κάθε έντυπη δραστηριότητα πληροφόρησης των πολιτών, που στηρίζεται στην αναγκαία ποιοτική στήριξη της πολυφωνίας, της αντικειμενικότητας και όχι φυσικά την τηλεοπτική δικτατορία ορισμένων ΜΜΕ και των κοινωνικών "εισαγγελικών" αφεντικών τους.