Αρθρο του Γιώργου Ανωμερίτη στο "Έθνος"
∆ιαπλοκή και εκλογικό σύστηµα
΄Αρθρο του Γιώργου Ανωµερίτη, Βουλευτή ΠΑΣΟΚ Β΄ Αθήνας,
στην Εφηµερίδα «ΤΟ ΕΘΝΟΣ» 03.12.2005
Η διαφθορά και η διαπλοκή έχουν αναδειχθεί και πάλι ως κεντρικά θέµατα της πολιτικής µας επικαιρότητας. Κατατίθενται προτάσεις και ιδέες, οι περισσότερες όµως κινούνται στην ηθικοπλαστική σφαίρα της διαπίστωσης. Κι όµως οι εφαρµοστικές προτάσεις αποτροπής είναι απλές και συγκεκριµένες. Ιδιαίτερα στο σκέλος των διαπλεκόµενων σχέσεων πολιτικής εξουσίας και ΜΜΕ.
∆ιαπλεκόµενοι πολιτικοί και δηµοσιογράφοι, εκδότες και κοµµατικοί µηχανισµοί στρεβλώνουν την πολιτική λειτουργία και συντρίβουν ανθρώπινες αξίες και δικαιώµατα πολιτών. Έχουν µετατρέψει τα αξιώµατά τους και τους κοινωνικούς τους ρόλους σε εµπορεύµατα µιας µη υγιούς ανταγωνιστικής αγοράς. Αγοράζουν και πουλάνε την ακροαµατικότητα ή την αναγνωρισιµότητα, καθιστώντας τον άνθρωπο - πολίτη σε ιδιώτη - καταναλωτή των κοινών τους "προϊόντων". Υπηρετούν ένα σύστηµα, όπου αµφότεροι µετατρέπονται σε ενδιάµεσους προσωπικών συµφερόντων.
Ως κύρια αίτια αυτής της διαπλοκής έχω πολλές φορές κατονοµάσει το µέγεθος των εκλογικών περιφερειών, το οποίο αποτρέπει πολίτες και πολιτικούς να συλλειτουργήσουν ανθρώπινα µέσα από τις διαπροσωπικές πολιτικές σχέσεις, πάνω στις οποίες και µόνο µπορεί να διασφαλιστούν συνθήκες δηµοκρατικής συµµετοχής και ισότητας ευκαιριών. Η αρχή της ισότητας κατά τη διεξαγωγή της εκλογής δεν είναι ένα µαθηµατικό µέγεθος, αλλά ένα σύστηµα ευκαιριών και δυνατοτήτων, χωρίς ενδιάµεσους και µαύρο πολιτικό χρήµα.
Είναι αδιανόητο, 30 χρόνια µετά την ψήφιση, το 1975, του πρώτου δηµοκρατικού Συντάγµατος, οπότε και σχεδόν οµόφωνα συµφωνήθηκε να οικοδοµηθεί ένα σύµµετρο ολιγοεδρικό σύστηµα, εµείς να ανεχόµαστε ένα σύστηµα πολιτικών σκοπιµοτήτων. Ένα σύστηµα στο οποίο συνυπάρχουν µονοεδρικές και πολυεδρικές, όπως η Β’ Αθηνών, µε 42 έδρες, 1,5 εκατ. ψηφοφόρους, 3,2 εκατ κατοίκους κατανεµηµένους σε 47 ∆ήµους! Σε µια εκλογική περιοχή του µεγέθους αυτού, η ανάγκηαναγνωρισιµότητας οδηγεί τους πολιτικούς σε ποικίλους ενδιάµεσους και στα παράθυρα των ΜΜΕ, ενώ η ισχύουσα νοµοθεσία επιτρέπει τη δαπάνη ιδιαίτερα µεγάλων ποσών κατά την προεκλογική περίοδο. Ποσά τα οποία δεν µπορούν να αιτιολογηθούν από την βουλευτική αποζηµίωση, ούτε από τις συνεισφορές πολιτικών φίλων. ∆εν είναι τυχαίο, ότι οι παριστάµενοι συνήθως σε παράθυρα, προέρχονται από µεγάλες εκλογικές περιφέρειες, έχουν δε µικρή δραστηριότητα και παρουσία στο κοινοβούλιο, εξαιρουµένων φυσικά ορισµένων κορυφαίων στελεχών, των οποίων η παρουσία στα ΜΜΕ πηγάζει εκ του κοµµατικού ή θεσµικού τους ρόλου.
Το ισχύον εκλογικό σύστηµα και το µέγεθος των εκλογικών περιφερειών αποτελούν αιτίες διαφθοράς της πολιτικής εξουσίας από τα οικονοµικά συµφέροντα και διαπλοκής τους µε τα ΜΜΕ. Και επειδή η µεταβολή τους εξαρτάται από την πολιτική και µόνο εξουσία, όσο αυτό δεν ανατρέπεται, τότε θα µπορεί κανείς να ισχυρίζεται, ότι οι πολιτικοί είναι υπεύθυνοι για τη διαφθορά και τη διαπλοκή στον τόπο µας.
Το µέγεθος µιας εκλογικής περιφέρειας δεν είναι µόνο ένα συνταγµατικού χαρακτήρα θέµα. Είναι θέµα πολιτικής αξιοπιστίας της δηµοκρατικής πολιτείας. Και µόνο το γεγονός, ότι όποιος καλοπροαίρετα ενδιαφέρεται να υπηρετήσει τα κοινά, θεωρείται από τους πολίτες ως "ύποπτος συµµέτοχος" διαφθοράς και διαπλοκής, δείχνει το µέγεθος του προβλήµατος της δηµοκρατίας µας.