Αρθρο του Γιώργου Ανωμερίτη στο "Πρώτο Θέμα"
«Δέκα άμεσες προτάσεις για τη Ναυπηγοεπισκευαστική Βιομηχανία»
Άρθρο στην Εφημερίδα «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» 14.05.06
Η Ναυπηγοεπισκευαστική Βιομηχανία αποτελεί βασικό κλάδο κάθε χώρας, η οποία διαθέτει μεγάλη εμπορική ναυτιλία και βρίσκεται σε σταυροδρόμι διαδρόμων θαλασσίων μεταφορών. Είναι γεγονός ότι ιστορικά μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα (Γουλανδρής, Νιάρχος, Καρράς, Ανδρεάδης) απέτυχαν να λειτουργήσουν παραγωγικά τον κλάδο αυτόν υπό τις κρατικίστικες αντιλήψεις πολλών Κυβερνήσεων. Έτσι, ένας κλάδος με πολλούς υποκλάδους (ναυπήγηση, συντήρηση, επισκευή) κατέληξε προβληματικός, παρά τις προσπάθειες στήριξης συγκεκριμένων περιοχών (π.χ. Πέραμα), από το κράτος.
Από το 1980, οπότε πρωτοασχολήθηκα ως μελετητής με τον κλάδο και το πρόγραμμα των «26 σημείων», όταν ήμουν Υπουργός Αναπληρωτής Εθνικής Οικονομίας το 1995, μεσολάβησαν πολλά. Εάν σήμερα κάποιος με καλούσε να έκανα έναν απολογισμό, θα καταλόγιζα ισομερώς ευθύνες σε πολλούς (κράτος, εργοδότες, συνδικαλιστές, εφοπλιστές και Ο.Λ.Π.), χωρίς να παραγνωρίζω ότι στα πλαίσια του διεθνούς καταμερισμού κεφαλαίου, εργασίας και τεχνογνωσίας, με κύριους υπεύθυνους τους νεοφιλελεύθερους του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γερμανίας, οδηγηθήκαμε στην κατάρρευση της Ευρωβιομηχανίας υπέρ των συμφερόντων της Άπω Ανατολής.
Παρά τα συγκεκριμένα αλλά αργόρυθμα βήματα τα οποία έγιναν από το 1990, η κατάσταση δεν φαίνεται να αλλάζει. Η σημερινή Κυβέρνηση επί δυο χρόνια ξαναμελετά τα ήδη αναλυθέντα και μελετηθέντα, ανακοινώνοντας επιμέρους μέτρα τα οποία απλώς τακτοποιούν μικροσυμφέροντα.
Ήδη, από το 2002 είχαν τροποποιηθεί τα Π.Δ. 245/99, 187/99, καθορίστηκε η ΒΕΠΕ, είχε ετοιμασθεί ο αναπτυξιακός φορέας ΝΑΖΩΠΕΙ και είχε γίνει μια σοβαρή προσέγγιση των θεμάτων. Η αναστολή για μια ακόμη φορά της εφαρμογής του Μητρώου, στο όνομα δήθεν «των 500 επιχειρήσεων, 1500 μεταποιητικών και 2000 δορυφορικών», δείχνει ότι κράτος και «εξυγιαντές» εθεροτυφλούν, αφού η μέγιστη πλειοψηφία των προαναφερομένων είναι «καλλικατζαρέοι», ενδιάμεσοι αλλοδαπών εργατών και υπερχρεωμένοι, κατά τη γλώσσα των σοβαρών επιχειρηματιών του κλάδου. Ελάχιστοι δε εξ’ αυτών σκέφτονται συγχωνευτικά, κλαδικά και αναπτυξιακά για τον κλάδο συνολικά. Δυστυχώς, αν κάτι ελλείπει στον κλάδο αυτό, είναι η συλλογικότητα και η εμπιστοσύνη στις προοπτικές του.
Δέκα είναι οι άμεσες κατά την άποψή μου προτάσεις για την ανάκαμψη του κλάδου, για τον οποίο έχω ζητήσει τη σύγκληση του Εθνικού Συμβουλίου Ναυτιλιακής Πολιτικής.
1. Η μεταφορά των αρμοδιοτήτων της Ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας από το Υπουργείο Ανάπτυξης στο Υ.Ε.Ν. Η ναυπήγηση, συντήρηση και επισκευή πλοίων δεν είναι θέμα βιομηχανίας αλλά ναυτιλίας.
2. Η ενίσχυση της απόσυρσης πλοίων ή μετασκευής για λόγους ασφαλείας ή περιβάλλοντος, εκφρασμένη σε τόνους σιδήρου και ποιοτικά κριτήρια.
3. Εγγύηση Ελληνικού Δημοσίου μέχρι 22% της αξίας κατασκευής ενός πλοίου μέσω Ευρωπαϊκών Τραπεζών.
4. Η επιδότηση του ξενοδοχειακού μέρους των επιβατικών πλοίων, κατά την ίδια λογική στήριξης της τουριστικής βιομηχανίας.
5. Άμεση λειτουργία του Μητρώου, για να παραμείνουν οι πραγματικοί επιχειρηματίες.
6. Λειτουργία Αναπτυξιακής Εταιρίας της Ζώνης, με συμμετοχή ΟΛΠ και επιχειρήσεων ΝΕΖ, με στόχο τη στήριξη και την εξωστρέφεια.
7. Επιστροφή μέρους εισφορών και κίνητρα εκσυγχρονισμού και συγχωνεύσεων.
8. Υπολογισμός εισφορών ΙΚΑ επί του ημερομισθίου που υπολογίζεται στο Ναυπηγείο Σκαραμαγκά, για όλες τις επιχειρήσεις.
9. Νέα ρύθμιση χρεών προς το ΙΚΑ και Δημόσιο για όσους ενταχθούν στο Μητρώο πολυετούς διάρκειας.
10.Μέτρα απασχόλησης και επιδότησης θέσεων εργασίας.
Για όλα τα πιο πάνω θέματα έχουμε πολλές φορές επιχειρηματολογήσει. Οι εργαζόμενοι όμως της Ναυπηγοεπι- σκευαστικής Βιομηχανίας, όπως και οι σοβαροί επιχειρηματίες, έχουν κουραστεί να περιμένουν. Χρειάζονται αποφάσεις και όχι άλλες μελέτες.