Ομιλία στη Βουλή
Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής για το σχ.ν. του ΥΕΝ
«Συνεταιρισμοί θαλάσσιας αλληλασφάλισης και άλλες διατάξεις αρμοδιότητας
Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας (Υ.Ε.Ν.)».
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μιλώντας στην εκδήλωση που έγινε για τη Ημέρα του Εμπορικού Ναυτικού, μεταξύ άλλων τόνισα ότι η ελληνική ναυτιλία είναι μιας υψηλής ποιότητας ανθρώπινη δύναμη. Ναυτιλία δεν είναι οι λαμαρίνες, δεν είναι οι μηχανές, δεν είναι οι καδένες. Ναυτιλία είναι οι αξιωματικοί, οι πλοιοκτήτες, οι ναύτες, οι ναυτεργάτες, τα στελέχη των ναυτιλιακών επιχειρήσεων. Και όσο όλοι αυτοί θα είναι πάνω στα πλοία και θα είναι Έλληνες, τότε η εμπορική της εικόνα θα είναι ελληνική και γαλανόλευκη.
Με μία σειρά διατάξεων μετά το 2004, παρατηρούμε ότι το ανθρώπινο δυναμικό της ναυτιλίας απαξιώνεται. Η ελληνική ναυτιλία με αποσπασματικές παρεμβάσεις της σημερινής Κυβέρνησης διολισθαίνει, κατά την άποψή μου, σε καταστάσεις που σε λίγο η ελληνική σημαία θα θυμίζει σημαία ευκαιρίας.
Είμαστε μια εποχή που η ελληνική ναυτιλία έχει ανάγκη στήριξης και έχει ανάγκη στήριξης από όλους και με ευρύτατες συναινέσεις. Όμως, η Κυβέρνηση, όπως είπα και στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου, νομοθετεί αποσπασματικά, πρόχειρα -και αυτό φαίνεται και από τις σαράντα νομοτεχνικές ρυθμίσεις που έφερε μέσα σε δύο ημέρες- και φυσικά, με παρεμβάσεις άνευ ουσίας, όπως το παρόν νομοσχέδιο.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πράγματι αυτή την ώρα, η ελληνική κοινή γνώμη περιμένει από το Υπουργείο Ναυτιλίας να ακούσει τι θα γίνει με τα νησιά όχι πια το χειμώνα, αλλά τώρα το καλοκαίρι. Οι Έλληνες νησιώτες βλέπουν άδεια τα ξενοδοχεία τους ακόμα και τον Μάιο και Ιούνιο. Η απελευθέρωση των ναύλων έχει οδηγήσει σε τεράστιες και ανεξέλεγκτες αυξήσεις, που δυσκολεύουν τον οικογενειακό προγραμματισμό.
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, εφόσον μας ενδιαφέρει η ανταγωνιστικότητα, άρα η ύπαρξη της ελληνικής ναυτιλίας, θα έπρεπε να συζητάμε τι θα γίνει με το ανθρώπινο δυναμικό της στα πλοία.
Η Κυβέρνηση έφερε πριν από δυο χρόνια ένα σχέδιο νόμου –έγινε νόμος του κράτους- για τη ναυτική εκπαίδευση και αυτός ο νόμος δεν εφαρμόστηκε ποτέ ούτε εφαρμόζεται. Όταν τολμήσαμε να πούμε ότι καταρρέει αυτό το σύστημα εκπαίδευσης, δεν εισακουστήκαμε και πέρυσι αντί για 1350 σπουδαστές με το ζόρι μπήκαν 600 και τώρα έχουν μείνει 400.
Το μέλλον της ελληνικής ναυτιλίας είναι οι αξιωματικοί της και σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχουν αξιωματικοί στα πλοία. Τα βήματα δε μείωσης του ανθρώπινου δυναμικού, ακόμη και των αξιωματικών, για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες, στα πλοία οδηγούν σε συμπεράσματα υποβάθμισης αυτού του μεγάλου οικονομικού τομέα.
Πιστεύω ότι το σχέδιο νόμου που έρχεται σήμερα στη Βουλή απέναντι σε αυτά τα λίγα μεγάλα θέματα που είπα ουδέν προσφέρει. Αλήθεια, ακόμη και αν ήταν βαθιά τομή -όπως λέει και η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής δεν είναι τίποτα, διότι δεν δημιουργούν ούτε καν νέο τύπο εταιρείας αυτοί οι αλληλασφαλιστικοί οργανισμοί- αυτά περιμένει από εμάς να ακούσει ο χώρος της ναυτιλίας, είτε λέγονται ναυτεργάτες είτε λέγονται εφοπλιστές είτε λέγεται απλός πολίτης είτε λέγονται νησιώτες; Τι να ακούσει;
Να ακούσει αν θα γίνουν τα P&I CLUBS, τα οποία ποτέ δεν θα γίνουν;
Είπα στη Διαρκή Επιτροπή ότι ακόμη και αν θεωρηθεί ότι είναι μια θετική διάταξη δεν πρόκειται να γίνει τίποτα. Όπως είπα, μια και υπήρξα Γενικός Γραμματέας όλων των ασφαλιστικών εταιρειών, αλληλοασφαλιστικοί συνεταιρισμοί υπήρχαν στην Άνδρο και στη Σύρο. Αυτοί υπήρξαν πριν από εκατόν πενήντα χρόνια. Δεν είναι κάτι καινούριο. Υπήρχαν, όταν υπήρχαν μικρά πλοία. Όμως, στο χώρο της ναυτιλίας ο διεθνής καταμερισμός έχει γίνει, κύριοι συνάδελφοι. Οι μεγάλες ναυπηγικές βιομηχανίες έχουν πάει στην Άπω Ανατολή. Οι μεγάλοι αλληλοασφαλιστικοί οργανισμοί έχουν πάει στο Λονδίνο. Εμείς έχουμε εκείνα τα πλεονεκτήματα και το κύρος που μπορούμε να κρατήσουμε αυτήν την παντοδύναμη ναυτιλία με άλλα πράγματα. Άλλα θέματα πρέπει να εξετάσουμε για τη ναυτιλία.
Πιστεύω ότι σε τρία θέματα, όταν συζητάει κανείς επί της αρχής, θα μπορούσε να εστιάσει τις βασικές παρατηρήσεις του για το σχ. ν. και, φυσικά, στη συζήτηση επί των άρθρων θα κάνουμε πιο ουσιαστικές παρεμβάσεις και παρατηρήσεις.
Το πρώτο είναι οι απαλλαγές των εισφορών με βάση το άρθρο 12, που γίνονται στο όνομα της ανταγωνιστικότητας. Επιτέλους, όλοι στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και όλοι εμείς πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τι εννοούμε «ανταγωνιστικότητα» στο χώρο της ναυτιλίας. Εννοούμε «ανταγωνιστικότητα» της ελληνικής ναυτιλίας με τις ναυτιλιακές αρχές των οποιονδήποτε σημαιών και των off-shore εταιρειών κάποιων νήσων που δεν ξέρουμε πού βρίσκονται; Την ανταγωνιστικότητα πρέπει να την οριοθετήσουμε και εκεί να τοποθετηθούμε για όλα τα θέματα, γιατί πραγματικά θέλουμε να ενισχύσουμε την επιχειρηματικότητα σε αυτόν το χώρο. Όμως, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τι εννοούμε «ανταγωνιστικότητα».
Εν πάση περιπτώσει, στα θέματα της ανταγωνιστικότητας, επειδή δεν νοείται πλήρης απαλλαγή, θα πρέπει οποιοδήποτε μέτρο παίρνουμε να το συνδέουμε με κίνητρα, με εγγυήσεις και όχι αφηρημένα.
Δεύτερον σχόλιο. Διάφορα άρθρα εστιάζονται στο θέμα του Λιμενικού Σώματος. Μα, σύμφωνα με το ν. 3079/2002, τον οποίο δεν αλλάξατε τόσα χρόνια ως Κυβέρνηση, το Λιμενικό Σώμα έπρεπε να έχει 10.500 άνδρες και γυναίκες και έχει σήμερα μόλις εξήμισι χιλιάδες. Και να μεν σωστή η απόφασή σας να δημιουργήσετε αυτήν την ειδική υπηρεσία για τη δίωξη των ναρκωτικών κ.λπ., αλλά πώς θα τη δημιουργήσετε, αφού για να δημιουργηθεί με βάση τους κανονισμούς -γιατί και αυτή είναι μια παλιά πρόταση- χρειάζονται 443 λιμενικοί. Πού θα τους βρείτε;
Έχετε διαλύσει το Λιμενικό Σώμα. Δεν έχετε προσθέσει ουδέν καινούργιο και το μόνο που κάνετε τώρα είναι να αντικαταστήσετε τα αντικειμενικά μόρια προσλήψεων με εξετάσεις που δεν πρόκειται να προσθέσουν τίποτα.
Κύριε Υπουργέ, το τρίτο σχόλιο που έχω να κάνω αφορά το ΝΑΤ. Πέρα από μια σοβαρή κουβέντα που μπορεί να γίνεται με ένθεν και ένθεν επιχειρήματα για το ΝΑΤ, μην αναφέρετε τους δεκαεπτάμισι χιλιάδες ομοεθνείς εκ του εξωτερικού, διότι το πρόβλημα του ΝΑΤ δεν είναι εκεί. Θα σας στείλω να διαβάσετε τις τότε συμφωνίες Κωνσταντίνου Καραμανλή, Ευάγγελου Αβέρωφ και Ανδρέα Παπανδρέου για να δείτε πώς έγινε αυτή η εγγραφή στο ΝΑΤ όλων εκείνων των Ελληνοποντίων και Ελλήνων εκ του εξωτερικού. Τότε θα δείτε ότι ήταν μια άλλη συμφωνία, για άλλους λόγους και δεν είχε σχέση με το γκρέμισμα του ΝΑΤ.
Ευχαριστώ.